Wat ik had willen weten voordat ik Koh Samui bezocht

Wat ik had willen weten voordat ik Koh Samui bezocht: lessen van een bekeerde mango-plakkerrijst

Stel je voor: je stapt van de veerboot, zout in je haar, een zwoele bries om je heen als een zijden sjaal. Palmbomen wiegen alsof ze je groeten. Dit was mijn eerste kennismaking met Koh Samui – een tropische speeltuin die zich uitstrekt over de Golf van Thailand, geurig naar citroengras en galmend van het gelach van de locals. Maar, beste reiziger, er zijn dingen die ik graag in mijn oor had gefluisterd voordat ik landde. Dingen die mijn eilandavontuur soepeler, smakelijker en oneindig veel betoverender hadden gemaakt. Dus pak je slippers en een gezonde dosis nieuwsgierigheid – laten we erin duiken.

Vervoer: scooters, songthaews en de kunst van het volhouden

Een van mijn eerste lessen op Koh Samui: dit eiland is zowel groter als – hoe moet ik het zeggen? –hobbeliger dan ik had verwacht. De ringweg loopt bijna 50 kilometer langs de kustlijn en slingert langs slaperige kokospalmen, bruisende stadjes en geheime baaien. Ik heb het een keer geprobeerd. Een keer.

Tip: Huur een scooter als je je er prettig bij voelt (en een internationaal rijbewijs hebt). Het is hier de sleutel tot vrijheid. Verwacht dat je met de locals mee zult rijden, met hele gezinnen aan boord: opa, moeder, twee peuters en een golden retriever, allemaal balancerend op één Honda.

Liever iets minder adrenalinekicks? Spring op een songthaew—een felrode, open vrachtwagentaxi. Houd er gewoon eentje aan, vertel de chauffeur je bestemming en houd je goed vast. De prijzen zijn onderhandelbaar (en soms mysterieus), maar ze maken deel uit van de charme van het eiland.

Weerproblemen: wanneer je je poncho moet inpakken

Ik arriveerde in juni, in de veronderstelling dat de lucht elke middag met een stortbui zou worden bestookt. De lokale bevolking noemt het het "groene seizoen" – weelderig, ja, maar ook een test voor de kracht van je paraplu.

Beste tijd voor een bezoek: Van december tot maart, wanneer de zon goudgeel is, de zee spiegelglad en de lucht aanvoelt als een warme omhelzing. Als je een beetje regen (en minder drukte) niet erg vindt, heeft de periode van april tot september zijn eigen weelderige aantrekkingskracht.

Professionele tip: Neem een lichtgewicht regenjas mee. Of doe zoals ik en investeer in een gigantische, neongroene poncho van een 7-Eleven. Je ziet eruit als een wandelende glowstick, maar je blijft droog.

Eetvondsten: verder dan Pad Thai

Ik dacht dat ik Thais eten kende – totdat Koh Samui me een lesje leerde. Natuurlijk vind je er Pad Thai en groene curry, maar de markten van het eiland zitten vol verrassingen. Op mijn tweede avond kwam ik toevallig Nachtmarkt van het vissersdorp in Bophut. De lucht gonsde van sissende woks en de zoete geur van gegrilde bananen.

Hapjes die je zeker moet proberen:
– Khao Niaow Ma Muang (kleefrijst met mango): Volle, zonovergoten mango's gedrapeerd over met kokos geglazuurde rijst. Levensveranderend.
– Som Tam (papajasalade): Pittig, zuur, knapperig: een ware smaakpapillenachtbaan.
– Verse zeevruchten van de barbecue: Garnalen zo groot als je hand, gegrild tot een rokerige perfectie.

Tip: Laat je niet afschrikken door het straateten. Als het druk is met locals, is het gegarandeerd lekker. Pas wel op met de chili – de chefs van Samui houden zich niet in.

Verborgen tempels en onverwachte ontmoetingen

Het is gemakkelijk om meegesleept te worden door het strandleven en de spirituele kant van Samui over het hoofd te zien. Op een zwoele middag leidde een onweersbui me van de hoofdweg af en in de serene omhelzing van Wat Plai LaemHier staat een Guanyin-beeld met achttien armen boven een lotusmeer en de monniken glimlachen terwijl je je een weg baant door een respectvolle wai.

Reistip: Veel tempels lenen gratis sarongs uit, maar het is beleefd om je eigen sarong te dragen. Schouders en knieën bedekt – geloof me, het is de moeite waard voor die rustige momenten tussen de gouden Boeddha's.

Oh, en pas op voor de tempelhonden. Ze zullen eerder een dutje doen dan blaffen, maar over een snurkende pup heen stappen is iets wat iedereen minstens één keer zou moeten meemaken.

Eilandeigenaardigheden: van watervallen tot olifantendilemma's

Koh Samui bruist van de bijzondere avonturen. Ik roetsjte van een natuurlijke rotsglijbaan af bij Na Muang-waterval, die hij met zowel blauwe plekken als een nieuw respect voor de waaghalzerij van Thaise tieners tevoorschijn haalde.

Een woord over olifanten: Ik leerde pas laat dat niet alle dierenattracties hetzelfde zijn. Vermijd olifantenritten; bezoek in plaats daarvan ethische opvangcentra waar je deze vriendelijke reuzen kunt voeren en wassen. Je geweten (en de olifanten) zullen je dankbaar zijn.

Geldzaken: geldautomaten, markten en het grote afdingspel

Samui is duurder dan het vasteland van Thailand, vooral in toeristische hotspots. Geldautomaten zijn er in overvloed, maar rekenen kosten voor buitenlandse opnames. Markten accepteren alleen contant geld en afdingen is een kunstvorm – speels, nooit opdringerig.

Professionele tip: Neem kleine briefjes en munten mee voor markten en tuktuks. En als je een handgeweven sarong op het oog hebt, begin dan met een bod van de helft van de vraagprijs en zoek een bod ergens daartussenin. Het hoort er allemaal bij.

Laatste gedachten: laat het eiland je tempo bepalen

Koh Samui is een les in loslaten – van schema's, van verwachtingen, van het idee dat je alles moet zien en doen. Een paar van mijn mooiste herinneringen? Een moessonstorm zien aankomen vanuit een gammele strandbar, met een koud Chang-biertje in de hand. Of een praatje maken met een oudere kokosboer die volhield dat zijn bomen gezegend waren door de beschermgeesten van het eiland.

Dus, pak je gevoel voor avontuur (en misschien die neon poncho) in. Zeg ja tegen het onbekende gerecht. En laat Koh Samui haar geheimen onthullen, dag na dag.

Tot ziens op de avondmarkt. Ik ben degene met mango-kleefrijst op mijn shirt en een grijns zo breed als Chaweng Bay.