Ik reed op een olifant op Samui - en heb er spijt van

Ik reed op een olifant op Samui - en heb er spijt van

De ochtendlucht op Koh Samui schittert van belofte – kokosnootbossen die zich uitstrekken naar de saffierblauwe hemel, de geur van zeezout die met elke bries meewaait. Mijn sandalen doen stof opwaaien terwijl ik de borden volg met de belofte "Elephant Trekking Adventure". Ik ben duizelig van verwachting en stel me voor dat ik bovenop een van deze vriendelijke reuzen zit, de wereld zie zoals zij dat doen. Maar wat er die dag gebeurde, kleurde mijn herinneringen met een ander palet – een met een vleugje spijt en lessen die ik graag wil delen.

De aantrekkingskracht van een olifantenrit

Er is iets bijna mythisch aan olifanten – hun geplooide wijsheid, de trage beweging van hun stappen. Toen ik ze van een afstandje gadesloeg, voelde ik een kinderlijk ontzag, een kriebel in je borst als je getuige bent van iets eeuwenouds en groots. Elke reisbrochure op Samui lijkt te lonken met het beeld: jij, de avonturier, op een olifant, terwijl de jungle zich in alle richtingen uitstrekt.

Ik zei tegen mezelf dat het onschuldig was – een ‘ervaring van je leven’. Het woord avontuur heeft een sterke aantrekkingskracht, vind je niet?

De realiteit achter de rit

De olifant die ik tegenkwam heette Mali. Haar huid was een lappendeken van grijs en roze, haar oren flapperden in de hitte. Haar ogen verraadden echter een vermoeide, weemoed. Toen ik op de houten stoel klom die op haar rug was vastgebonden, voelde ik opwinding in mijn maag – al snel maakte die plaats voor een vreemd, zwaar gevoel van onbehagen.

Het zat in de zachte deining van Mali's manier van lopen, de metalen haak die de mahout droeg, het verre deinen van haar slurf. De tocht zelf was prachtig – vogels schoten door de zonovergoten bladeren, elke ademtocht smaakte naar groen. Maar ik kon het gevoel niet loslaten dat er iets mis was. Mali bewoog langzaam, haar stappen bedachtzaam, bijna berustend.

Toen de rit ten einde was, keek ik toe hoe ze terug werd geleid naar een kale plek op aarde. Daar werd ze vastgeketend en wachtte ze op de volgende ruiter.

De waarheid leren kennen

Later leidde nieuwsgierigheid me tot onderzoek. Ik ontdekte dat olifanten, vooral op toeristische bestemmingen zoals Samui, vaak als baby uit het wild worden gehaald. Het temmen ervan – ook wel phajaan— kan zeer traumatisch zijn. De zware houten stoelen doen pijn aan hun ruggengraat; de constante ritjes en onnatuurlijke trucjes eisen hun tol van lichaam en geest.

Ik dacht terug aan Mali's ogen, die geduldige droefheid. Mijn hart deed pijn. Ik besefte dat ik geen deel had uitgemaakt van een 'avontuur' – ik was deel geweest van haar last.

Wat ik eerder had willen weten

Als je naar Thailand reist (of naar een andere plek waar je olifanten in gevangenschap hebt), dan zou ik graag willen dat iemand mij dit vertelde:

  • Sla de rit over. Hoe verleidelijk het ook is, op olifanten rijden brengt fysieke en emotionele schade toe.
  • Kies ethische toevluchtsoorden. Op sommige plekken mag je olifanten observeren, voeren of wassen op een manier die hun vrijheid en waardigheid respecteert. Zoek naar opvangcentra die gecertificeerd zijn door organisaties zoals Asian Elephant Support of World Animal Protection.
  • Doe je onderzoek. Websites en recensies kunnen misleidend zijn; graaf er dieper in. Vraag hoe de olifanten behandeld worden, of ze vastgeketend zijn en of ze vrij rond mogen lopen.
  • Vertel het verder. Deel wat je leert. Hoe meer reizigers kiezen voor ethische ervaringen, hoe meer de sector zal veranderen.

Een nieuw soort avontuur

Mijn spijt werd een kompas dat me naar vriendelijkere, respectvollere ontmoetingen stuurde. Ik leerde dat het soms het dapperste is wat je als reiziger kunt doen, om de 'bucketlist'-ervaringen die ons worden aangeboden in twijfel te trekken.

Er zit magie in het kijken naar olifanten die gewoon olifanten zijn: modderspattend en blij, trompetterend met hun vrienden. Ik herinner me Mali nog steeds en ik hoop dat ik haar en haar soortgenoten kan helpen door haar verhaal te delen.

Laat je reizen zowel met empathie als met verwondering worden geschilderd. De wereld zit vol onvergetelijke momenten die niet ten koste gaan van de meest magnifieke wezens.

Ga je naar Samui, proef dan de verse mango, zwem in de turquoise golven en luister naar het gezang van de krekels bij zonsondergang. Maar laat de olifanten in vrede door hun bossen lopen. Dat is een avontuur om te koesteren.

Vasilina Zjdanovich

Vasilina Zjdanovich

Curator culturele inhoud

Vasilina Zhdanovich is een gepassioneerde ontdekkingsreiziger met een scherp oog voor de onbekende verhalen achter elke straathoek. Met een achtergrond in culturele antropologie en digitale storytelling brengt ze een frisse blik op Samui Love en verweeft ze de rijke tradities, bruisende culinaire scene en verborgen schatten van het eiland. Bekend om haar nieuwsgierigheid en toegankelijke karakter, bloeit Vasilina op in het contact met zowel de lokale bevolking als reizigers, altijd enthousiast om te ontdekken wat Koh Samui werkelijk uniek maakt.

Reacties (0)

Er zijn nog geen reacties geplaatst. Jij kan de eerste zijn!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *